Dragon Age: Origins (PC)

Epik bir maceraya hazır olun!

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]


Masaüstümdeki simgeye baktığımda, üzerinde ejderha desenli bir kalkan olmasına rağmen, kendimi en kırmızı elmaya bakıyor gibi hissediyorum ya da fırından yeni çıkmış, fırıncı ustanın o marifetli elleriyle hiç yakılmadan, bembeyaz ve sıcacık bir ekmek. Bu tip durumlarda “Olmuş” deriz. Evet, Dragon Age de (Kısaca DA) aynen öyle, bulunduğu 5 yıllık yapım süresi içinden “Olmuş” bir oyun olarak çıktı karşıma. Her şeyiyle; atalarına saygılı duruşu da dahil buna. 2000 miladından sonra, hadi bir 90'lar yapalım diyeceğiniz, her adım atışınızda daha da kuvvetlenen, derinliği ve sıfırdan yazılmış evreniyle karşımızda.

“Derin” kelimesi sizin için ne ifade ediyor, bilmiyorum. Fakat Dragon Age oynadıktan sonra “Derinlik, bir üçlemeye sığabilecek geniş bir evrenin oyuna uyarlanmış hali, bu başyapıt Dragon Age'dir!” dememek için hiçbir sebebiniz yok. Zaten DA çıkmadan önce paylaşılan bilgiler, Wikipedia'da bulunabilen geniş yazılarla aktarılan Ferelden'in detaylı olmasını bekliyordum, fakat bu kadar değil. BioWare'in yapıma ne kadar önem verdiğini, işine nasıl sadık kaldığını daha oyunun başında dokümanları açıp karıştırdığınız an anlayacaksınız. “Ferelden'in köpekleri mi?” Bunun için bile dört paragraflık bir girdi bulunuyor. Siz ilerledikçe gelişen “Ferelden Tarihine” ise hiç girmiyorum, fantastik kurguyu seven insanlar bu dokümanları karıştırırken kendilerini kaptıracağı, geçmişi daha fazla öğrenmek isteyeceği bilgilerle dolu.

Zamanla kaybolanlar ve yeni doğanlar

Ferelden'in geçmişine kısaca bakarsak; Darkspawn gelişi ve oyunun başlangıcı şu anlık en önemli kısımlar. Zamane büyücüleri, Tanrı'nın yuvası Altın Şehir’e bir giriş yolu bulmuştur. Fakat yanlarında getirdikleri kibir ve günahları, kutsal toprakları karartmaya; onu Karanlık Şehir'e dönüştürmeye başlamıştır. Altın şehir kararmıştır artık; ilk günah olarak addedilen bu olaydan sonra Tanrı, büyücüleri şehrinden sürmüştür. Fakat lanetleyerek, Darkspawn olarak dünyaya geri döndüler. Arayışları; dünya üzerinde bulunan ilk yaşayan canlı olduğu farz edilen, zamanında şu anki büyücülere büyü kullanmayı öğretmiş, Tanrı tarafından lanetlenmiş, Ejderha'ya benzeyen, “Eski Tanrı” olarak anılan Archdemon'ları bulmak ve onlara kendilerini lanetlerinden kurtarmak için yalvarmaktı. Her buldukları Eski Tanrı yeni bir Afet (The Blight) başlatmış ve Ferelden'in karışmasına yol açmıştı. Oyun, beşinci afet ve anlarsınız ki, Darkspawn'a karşı güdülen beşinci savaşta geçiyor. Karakterimizle, Darkspawn'a karşı savaşan Grey Warden'lara katılıyor ve sürgüne son vermek için Ferelden topraklarına dalıyoruz. Darkspawn; Ferelden topraklarında yeni bir ırk olarak öngörülecek ki, dört farklı tipteler: İnsanlardan Hurlock, cücelerden Genlock, Elflerden Shire ve Qunari ırkından (Kendilerini oyunda pek görmüyoruz) Ogre.




Bir savaşçının onuru sözü ve kanıdır!

BioWare'in, oyun çıkmadan önce abarttığı ve söz verdiği bir konu vardı: Yaptığınız seçimler; sizi iyi ya da kötü yönde etkileyedursun, çevreniz ve yol arkadaşlarınız için de etkili olacaktı. Mass Effect oynarken insanda böyle bir dürtü oluşuyordu, çünkü BioWare en iyi Role Playing öğelerine sahip oyunlardan çoğunu yapan bir firma. Dragon Age'e temkinle gitmeme sebebiyet veren bu durum, ilerledikçe “Aferin!”, ardından “Şunu seçsem ne olur? Kim bana karşı gelir, kimin takdirini kazanırım?” şekline geldi. Yapımcılar bunu gerçekten başarmış. Senaryonun ilerleyişini farklı yönlere çekmek tabii ki bir senaryo RPG'sinde olması gerek, fakat bu kadar çok seçenek ve bunların önünüze sunacağı sonuçların fazlalığı, diyalog ekranına uzun süre bakmanıza iyi bir sebep. Öyle ki (Spoiler içermeden yazıyorum, örnek olması için) Redcliffe'teki ana görev için tam dört farklı yol, girdiğiniz yollarda yine birkaç farklı seçeneğiniz oluyor. Varın gerisini siz düşünün.